Ἡ Νεφέλη γράφει γιὰ μία
ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΜΕΙΝΗ ΑΞΕΧΑΣΤΗ!
ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΜΕΙΝΗ ΑΞΕΧΑΣΤΗ!
"Πρὶν ἀπὸ μία
ἑβδομάδα τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλληνικῆς Ἀγωγῆς ταξίδεψαν στὰ βάθη τῶν ποιημάτων τοῦ
Καβάφη, στὸ Μουσεῖο Κυκλαδικῆς Τέχνης, βλέποντας ταυτοχρόνως ἔργα τῆς κάθε ἐποχῆς στὴν ὁποία ἐκεῖνος ἀναφέρεται".
Ἐγὼ λοιπὸν ἤμουν μαζὶ μὲ τὰ παιδιὰ αὐτά. Φθάσαμε ὅλοι στὸ Μουσεῖο
περίπου μισὴ ὥρα πρὶν ἀνοίξει. Γι΄αὐτὸ θεωρήσαμε σωστὸ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὸν
Καβάφη καὶ τὰ ἔργα του. Ὁ καθένας μας ἄκουγε κάτι καινούργιο, ὁπότε δὲν
καταλάβαμε πότε πέρασε ἡ ὥρα καὶ ἄνοιξε τὸ Μουσεῖο. Μόλις μπήκαμε μέσα μείναμε
ἔκπληκτοι. Μπήκαμε στὴν πρώτη αἴθουσα, ὅπου κατὰ τὴν γνώμη μου εἶχε τὸ πιο
ὡραῖο ἄγαλμα. Τὸ ἄγαλμα αὐτὸ εἶχε γύρω του καθρέφτες, οὕτως ὥστε, ἄν στεκόσουν
σὲ ἕνα συγκεκριμένο σημεῖο, μποροῦσες νὰ δεῖς τὰ μέρη τοῦ ἀγάλματος, τὰ ὁποῖα
ἀναφέρονταν στὸ ποίημα τοῦ Καβάφη. Σὲ κάθε ἄγαλμα που ἀντικρύζαμε, στεκόμασταν
καὶ μιλούσαμε γι΄αὐτὸ κι ὁ καθένας προσέθετε κάτι. Ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα νὰ ἀνέβουμε
στὸν ἐπάνω ὄροφο, ἀντικρύσαμε τὶς σκέψεις καὶ τὰ ποιήματα τοῦ Καβάφη δεμένα μὲ
ἕνα σκοινὶ νὰ πηγαίνουν πρὸς τὸν οὐρανό. Στὴν ἐπάνω αἴθουσα γνωρίσαμε ποιήματα
ἐπηρρεαμένα ἀπὸ τὸν Χριστιανισμό. Ἦρθε ὅμως δυστυχῶς καὶ ἡ ὥρα γιὰ νὰ φύγουμε,
ὁπότε ὅλοι μὲ χαμηλωμένο τὸ πρόσωπο βγήκαμε ἔξω καὶ μιλήσαμε γιὰ ὅσα εἴδαμε.
Αὐτὴ ἡ ἐπίσκεψις
θὰ μοῦ μείνει ἀξέχαστη, διότι εἶναι δύσκολο νὰ συνδυασθοῦν οἱ Εἰκαστικὲς Τέχνες μὲ τὰ
ποιήματα τοῦ Καβάφη."
2 Φεβρουαρίου 2014, Καψάλη Νεφέλη
