Χαίρετε, κλειστὰ λουλούδια /τῆς πρωτόβγαλτης αύγῆς!/ Ὤ! τὸ ἀσκόρπιστο τὸ μύρο/ μέσα τὸ φυλᾶτε ἐσεῖς!/
Μάτια σεῖς ποὺ ὅλο ρωτᾶτε/ὦ ἀφανέρωτα φτερά,/ ὀνειρό- θρεφτα κορμάκια,/μεταξόμαλλα παιδιά.
Κωστὴς Παλαμᾶς

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Συνεργασίες

1 Ἀποστείλαμε στὸ Σῶμα Ἑλλήνων Ὁδηγῶν ἕνα ἀγαπημένο τραγουδάκι τοῦ Ἀνακρέοντος, τὸ ὁποῖο μελοποίησε ὁ μουσικὸς Κοκοτσάκης Γιῶργος, γιὰ νὰ τὸ τραγουδήσουν στὴν γιορτή τους

Προσπαθήσατε νὰ τὸ τραγουδήσετε।

Φύσις κέρατα ταύροις
ὁπλὰς ἔδωκεν ἵπποις
ποδωκίην λαγωοῖς
λέουσι χάσμ΄ὀδόντων
τοῖς ἰχθύσι τὸ νηκτὸν
τοῖς ὀρνέοις πέτασθαι
τοῖς ἀνδράσι φρόνημα!


Τὰ παιδιὰ τὸ τραγούδησαν καὶ μᾶς ἔστειλαν τὸ ἀκόλουθο μήνυμα : "Μέσα ἀπὸ τὸ ὡραῖο ποίημα τοῦ Ἀνακρέοντος μάθαμε ὅτι ἀπὸ τὰ δῶρα ποὺ ἡ φύσις χάρισε γύρω, ὁ ἄνθρωπος πῆρε τὸ πιὸ σπουδαῖο: τὸ φρόνημα। Σᾶς εὐχαριστοῦμε! "







Συνεργαστήκαμε κατὰ τὸ σχολικὸ ἔτος 2000-11 μὲ τὴν νηπιαγωγὸ τοῦ 19 ου Νηπιαγωγείου Κορυδαλλοῦ, Ἡρὼ Μάνου, ὥστε νὰ συγγράψη θεατρικὸ ἔργο γιὰ τὸν βίο τοῦ Θησέως μὲ διαλόγους στὰ ἀρχαῖα ἐλληνικὰ καὶ νὰ διδάξη τοὺς μικροὺς της μαθητές. Στὸ τέλος τοῦ ἔτους τὸ θεατρικὸ ἔργο παρουσιάστηκε μὲ μεγάλη ἐπιτυχία στὸ μαθητικὸ φεστιβὰλ Κορυδαλλοῦ. Γονεῖς καὶ παρευρισκόμενοι ἐδήλωσαν ἐνθουσιασμένοι καὶ ἐξέφρασαν τὴν ἐπιθυμία ἡ προσπάθεια νὰ συνεχισθῆ. Ἔτσι, ἐφέτος τὰ νήπια θὰ γνωρίσουν τὴν ἀργοναυτικὴ ἐκστρατεία μέσα ἀπὸ τὰ Ἀργοναυτικὰ τοῦ Ὀρφέως, θὰ συνομιλήσουν στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά, ὅπως οἱ Ἀργοναῦτες καὶ στὸ τέλος τοῦ ἔτους θὰ ὑποδυθοῦν τοὺς τολμηροὺς ἥρωες.

Τοὺς εὐχόμεθα καλὴ ἐπιτυχία!!!


Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΙ

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

ΑΝΑΖΗΤΟΥΝΤΕΣ ΤΗΝ ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ

Μὲ τοὺς μικρότερούς μου μαθητὲς, τὰ νήπια στὶς 4 Δεκεμβρίου 2011 ἐπισκεφθήκαμε τὸ Μουσεῖον τῆς Ἀκροπόλεως ἀναζητοῦντες τὴν θεά Ἀθηνᾶ. Εἴδαμε τὴν γέννησί της στὸ ἀνατολικὸ ἀέτωμα τοῦ Παρθενῶνος καὶ στὸ δυτικὸ ἀέτωμα τὴν ἔριδά της μὲ τὸν Ποσειδῶνα, στὸ ἀέτωμα τοῦ ἀρχαίου ναοῦ τὴν ἀντικρύσαμε ἀγέρωχη νὰ συγκρούεται μὲ τὸν Γίγαντα Ἐγκέλαδο, στὴν ζωφόρο τοῦ Παρθενῶνος τὴν εὑρήκαμε νὰ κάθεται ἀμέριμνη, χωρὶς νὰ κοιτᾶ οὔτε ἐμᾶς οὔτε τὴν πομπὴ ποὺ πλησίαζε, στοὺς παναθηναϊκοὺς ἀμφορεῖς στεκόταν πάνοπλος καὶ λίγο πιὸ πέρα τὴν βρήκαμε σκεπτομένη καὶ προσπαθήσαμε νὰ διαισθανθοῦμε τί συλλογίζεται γιὰ τὴν ἀγαπημένη της πόλι , τί συλλογίζεται ἄραγε γιὰ μᾶς.
Τῆς σιγοψιθυρίσαμε στίχους ὀρφικοὺς καὶ ὁμηρικοὺς :


χαῖρε θεά, δός δ΄ἄμμι τύχην εὐδαιμονίην τε.



χαῖρε Διὸς τέκος αἰγιόχοιο ,


δὸς εἰρήνη καὶ κόρον ἠδ΄ὑγίειαν


Κλῦθι μου εὐχομένοιο πολυλλίστη βασίλεια.

τὴν ἀποχαιρετήσαμε μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι μᾶς ἄκουσε!

Καλῶς ὡρίσατε!


ΚΑΛΩΣ ΩΡΙΣΑΤΕ

εἰς τὴν ὁμήγυριν τοῦ

"διαλεχθῶμεν ἑλληνικῶς" !



Μεσοῦντος μηνὸς Μαιμακτηριῶνος, τύχῃ ἀγαθῆ, ἀρχόμεθα!


Πρώτῳ ποδί!!!


Τὸ ἱστολόγιόν μας ἔλαβε τὸν τίτλον ΑΡΕΤΑΣ ΕΝΕΚΕΝ, ὁ ὁποῖος ὑποδηλώνει τὴν αἰτίαν τοῦ ἐγχειρήματός μας καὶ τὸν σκοπὸν ποὺ ὑπηρετεῖ. Οἱ μαθητές μας μέσῳ αὐτοῦ θὰ διερευνοῦν, θὰ κρίνουν, θὰ ἀνταλλάσσουν ἀπόψεις, θὰ διαδίδουν κάθε τι καλὸ ποὺ συναντοῦν...

Ἀρετὰ πολύμοχθε γένει βροτείῳ

κάλλιστον θήραμα βίῳ...