Οἱ μαθητές μας εἰκονογραφοῦν τοὺς μύθους ποὺ μαθαίνουμε.
Μὲ χαρὰ περιμένουμε καὶ τὰ δικά σας ἔργα!
Μὲ χαρὰ περιμένουμε καὶ τὰ δικά σας ἔργα!
ΑΛΩΠΗΞ ΚΑΙ ΒΟΤΡΥΣ
Ἀλώπηξ λιμώττουσα, ὡς ἐθεάσατο
Μία ἀλεποῦ πεινασμένη, σὰν εἶδε
ἀπό τινος ἀναδενδράδος βότρυς κρεμαμένους,
ἀπὸ μία κληματαριὰ σταφύλια νὰ κρέμωνται,
ἠβουλήθη αὐτῶν περιγενέσθαι καὶ οὐκ ἠδύνατο.
θέλησε νὰ τὰ πιάση, ἀλλὰ δὲν μποροῦσε.
Ἀπαλλαττομένη δὲ πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν:
"Ὄμφακες εἰσίν".
Φεύγοντας στὸν ἑαυτό της εἶπε: " Ἀγουρίδες εἶναι".
Ἔτσι βγῆκε ἡ παροιμία "ὅσα δὲν φθάνει ἡ ἀλεποῦ, τὰ κάνει κρεμαστάρια".
Νά πῶς ζωγράφισε τὸν μῦθο ὁ μαθητής μας Χάρης Μπεροῦτσος:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου